كان يعتبر ابسط فلاح فى القرية و لكن كان كثير التذمر على الله . كان كل يوم يقول ان كل الناس معاها فلوس الا انا دة مش عدل . و فى مرة و هو شغال فى الحقل تعب فنام تحت شجرة كبيرة و حلم انة ربنا بيكله و قاله مالك انت زعلان منى ليه رد علية الفلاح قالة كل الناس معاها فلوس الا انا انا نفسى كل حاجة امسكها تتحول لدهب و فعلا سمح ربنا بكدة و راح الفلاح يمسك بالفاس بتاعة علشان يكمل شغل اتحول الفاس الى ذهب فرح اوى اوى بقى كل ما يمسك حاجة تتحول لى دهب فرح و قال انا لازم ابيع الحاجة دى و لكن الاول هروح اكل علشان جعان و لما جه ياكل مسك الاكل اتحول اللى دهب و جة يمسك المياه اتحولت اللى دهب كان هيموت من الجوع و العطش ثم قام الفلاح من نومة مفزوع و قال لربنا انا اسف يارب مش هتذمر تانى و بدا الفلاح يشتغل دون تذمر و ربنا فعلا وقف معاه و ساعدة كتير
انا بس عايزه اقول اننا بنتذمر كتير اى على ربنا و نتهمه انه مش حاسس بينا مع انه عارف كل واحد عايز ايه فينا و بيحاول يحققه لينا لو كان صالح لينا