ابى الغضبان

الشخصيات
:الاب الام
كيرلس مريم
بيشوى,مينا نرمين,مارى
رجلان
الاب:ياااااااه الساعة دلوقتى 6 لما اروح اصحى كيرلس علشان يروح الكلية ياكيرلس ياكيرلس يلا اصحى علشان تروح الكلية.
كيرلس:حاضر هقوم دلوقتى
الام:صباح الخير يا ابو كيرلس
الاب:صباح النور يا ام كيرلس
الام :هى الساعة كام دلوقتى
الاب الساعة دلوقتى ستة وخمسة
الام:ياااا طيب الحق اروح اصحى مريم
الاب: هتصحيها ليه هى ولا وراهاكليه ولا حاجى
الام: انت نسيت ولا ايه
الاب: نسيت ,نسيت ايه
الام:النهاردة الحد يعنى فى قداس وانت لازم تروح تحضر القداس علشان ربنا يساعدك فى ضيقك
الاب: حاضر يا ام كيرلس ربنا يخليكى لينا(بعد فترة صغيرة) ايه دا
الام:فيه ايه
الاب:ياد ياكيرلس انت لسا نايم
الام: وانا كمان اروح اصحى مريم,يامريم يامريم يلا القداس
مريم:حاضر سيبينى شوية كدا وهقوم (صوت خارجى)
الاب:ياكيرلس اصحى يا ابنى علشان تلحق تحضر المحاضرات
كيرلس:حاضر حاضر,اف هو كل يوم محاضرات ايه دا(صوت خارجى)
(يظهر كيرلس عليه علامات النوم) يقول:صباح الخير يابابا صباح الخير ياماما
الاب والام:صباح النور
(مريم تظهر وعليها علامات النوم)تقول:صباح الخير يابابا صباح الخير ياماما
الام: صباح النور كل دا نوم
الاب:والخير هياجى من فين, تعالوا هنا انتوا امبارح سهرتوا للساعة كام
مريم:انا مش عارفة اسال كيرلس يمكن يكون عارف
الاب: قول ياكيرلس
كيرلس:مش فاكر انا ناسى كل حاجة
الاب: هتقولوا ولا انتوا عارفين انا هعمل ايه
مريم:طيب هو دا اللى مخوفنا منك
الاب: خايفين فى السن دا وخايفين
مريم: يابابا الخوف مالهوش سن
كيرلس:وبعدين يابابا اقل حاجة انت بتزعل منها
مريم:بابا ممكن اقولك حاجة بس ماتتنرفزش
الاب:قولى ياختى اوعظينى
مريم:يا بابا كل الابهات بتعامل اولادهم بالمحبة واول الصبح بيكونوا فرحانين فى وش اولادهم مش متنرفزين
الاب:قصدك ايه يامريم قصدك انى انا مابحبكمش قصدك كدا يامريم سامعاها يا ام كيرلس بتقول ايه
الام: هدى نفسك مريم ماتقصدش خلاص بقى ,يلا قدامى اطلعى وانت ياد ياكيرلس اخلص علشان تلحق الكليه يلا بسرعة
كيرلس:حاضر اف ايه دا كل يوم شكل كل يوم كليه انا زهقت مايرحمونا بقى
الفصل الثانى
(كيرلس فى الكلية وهو فى مكان لوحده وتظهر عليه علامات الحزن والضيق ,فيتجه نحوه مينا.بيشوى)
مينا ايه مالك سرحان فى ايه
بيشوى:مالك كدا شكلك متضايق وحزين
كيرلس:بامانة يامينا انت وبيشوى انا مش ضايق اكلم اى حدخالص سيبونى لوحدى
مينا:مالك ياد حد ضايقك ولا قالك كلمة مش حلوة
كيرلس:انا قلت سيبونى سيبونى ياعالم انتوا ايه
بيشوى:احنا اصحابك اللى دايما بنقول مشاكلنا لبعض,احنا اصحابك اللى دايما مع بعض احنا اصحابك اللى دايما لما حد فينا يكون واقع فى ضيق صاحبة التانى بيلحقه عرفت احنا ايه ولا لسة
مينا:قول وماتخافش طيب انت عايز فلوس
كيرلس:لاء
مينا:طيب عايز ايه
كيرلس:مش عايز حاجة بس ممكن اقولكم على حاجة
بيشوى:اتفضل قول
كيرلس:انا مضايق من بابا فى البيت
مينا:ليه كدا
كيرلس:بابا بقى دايما متنرفز وعصبى وبيزعق فينا ويحقق معانا واحنا فى البيت متضايقين بسبب الموضوع دا
بيشوى: ياعم سيبك طنش
كيرلس:طنش ايه بس وكل يوم بيحصل مهاما كدا
مينا:طيب ليه ماسالتهوش هو بيعمل كدا ليه
كيرلس:مبقدرش دا انا لو سالته السؤال دا ,دا كان يبقى اخر يوم فى عمرى
مينا:طيب ليه ماحاولتش
كيرلس:اصلا بابا من النوع لبعصبى
بيشوى:حاول شوية طيب بص انت قبل ما تساله صلى لربنا وقوله يارب خلى بابا يبقى هادى ولما اساله مايتنرفزش واكيد ربنا هيساعدك
(يشوا وتاتى مريم ماشية لوحدها تظهر عليها علامات الضيق والحزن ويتجه نحوها مارى ونرمين)
مارى:هاااى ازيك
نرمين:ايه اخبارك
مارى:يابيت صباح الخير
نرمين: مالك كدا سرحانة فى ايه
مريم: من الهم اللى على
مارى:وايه هو الهم اللى عليكى
نرمين:قولى يمكن نقدر نساعدك
مريم:تساعدونى هههه تساعدونى انى اغير ابةيا ولا تساعدونى فى ايه ولا ايه انا اللى فى ربنل بس اللى يعلم بيه
مارى: قولى وربنا يحلها ان شاء الله
مريم:انتوا لما تصحول من النوم اكيد ابهاتكم بتقولك صباح الخير مش من اولها شكل زى بابا
نرمين:طيب انت ليه ما سالتيهوش هو بيعمل كدا ليه
مريم:مقدرش انا لو سالته السؤال دا, دا كان يبقى اخر يوم فى عمرى
مارى:طيب ليه ماحاولتيش
مريم:اصلا بابا من النوع العصبى ولو قلت له حاجة زى دى اكيد هيموتنى
مارى:طيب بصى انت اساليه بس قبل ما تساليه صلى لربنا واكيد هيساعدك
مريم: يارب ابقى معاما ماتسبناش خالص خلى بابا يبقى هادى
(يظهر رجلان ويتجه نحوهما الاب)
الاب:اهلا ازيكم ايه الاخبار
الرجل الاول:الحمد لله نشكر ربنا
الرجل الثانى:مالك ياراجل مش باين ليه
الاب: مشغوليات
(يظهر كيرلس ومريم ويقول كيرلس)
كيرلس:هو دا بابا انا مش مصدق طيب هو دلوقتى بيضحك امال ليه فى البيت بيبقى متنرفز وعلى طول عصبى يارب خلى بابا يعاملنا زى مابيعامل الناس دول
مريم:ليه كدا يارب ليه بس ارجوك يارب خليه يتعامل معانا زى ما بيتعامل مع الرجاله دول
كيرلس احنا مش لاقين حل للمشكلة دى يترب دبرها من عندك يارب
(مريم تبص على الابهات اللى قاعدين فى الكتيسة وتوجه ليهم الكلام)
مريم:انتوا يا ابهات احنا محتاجين مساعدتكم محتاجين رايكم فى المشكلة دى
مريم وكيرلس: احنا مش عارفين نعمل ايه قولولنا قولولنا نعمل ايه
ويمشوا
النهاية